U moet al wat jaren op de teller hebben staan om eventueel nog herinneringen te hebben aan de al in 2002 opgerichte New Yorkse country- en folkformatie ‘Jim Knable & The Randy Bandits’. Het is namelijk al twaalf jaar geleden dat hun laatste plaat op de markt is verschenen onder de titel “Golden Arrow”, de opvolger van het in 2006 uitgebrachte debuutalbum ”Redbeard” en het in 2007 verschenen album “Green Man”. Daarvoor had singer-songwriter Jim Knable in 2000 met “Miles” al een eerste soloalbum uitgebracht.

De bandleden hebben na “Golden Arrow” een heel lange ‘break’ genomen om uiteenlopende redenen: het opstarten van een solocarrière of het trouwen, maken, hebben en opvoeden van kinderen. Maar zoals het gekende spreekwoord zegt: ‘het bloed kruipt waar het niet kan gaan’ en derhalve kwamen de leden van ‘The Randy Bandits’ vorig jaar opnieuw samen met de intentie een nieuwe plaat getiteld “Blue Reunion” op te nemen onder het leiderschap van hun leadzanger en songschrijver Jim Knable.

Die andere ‘bandieten’ zijn pianist Russ Kaplan, elektrisch gitarist Chris Q. Murphy, bassist en banjospeler Jay Buchanan en drummer Sunny Knable. Deze laatste speelt ook op accordeon bij de song “Lifetime Ago”, op orgel bij het nummer “Citadel” en op piano bij de song “Mourning Dove” die u op de tweede video in een live gebrachte uitvoering kunt beluisteren.

Op de eerste video hoort u het nummer “I’m Not A Bad Guy”, de rockende openingstrack van dit nieuwe album “Blue Reunion” waarop in totaal negen nummers werden samengebracht. De tweede song is “Don’t Get Lost”, een door piano begeleide ballad waarin we jammer genoeg toch wel wat stemonvastheid horen bij Jim Knable. “Never Any Right Age” is ook zo’n pianoballad die wel goed wordt gezongen van begin tot einde. De volgende track is een folkballad “Won’t Drag Me Down” waarin we vrouwelijke harmony vocals kunnen horen die hier verzorgd worden door Regina Bain.

Naar het einde van dit album toe worden de drie resterende songs wat donkerder en somberder, vooral in “Judas Tree”. Ook in het uptempo als een ‘singalong’ gebrachte “Everything Is Not All Right” is dat het geval en de albumafsluitende melancholische song “Mourning Dove” over eenzaamheid en afzondering zoals in de huidige lockdown-periodes is niet meteen als een vrolijk liedje te omschrijven.

(valsam)